Το 1800 περίπου στην Γαλλία εμφανίζεται ένα νέο στυλ καβουρδίσματος καφέ που ονομάζεται «French Roast» ή στη προκειμένη περίπτωση «Αραβικός Γαλλικός», αναφερόμαστε στο χρώμα ψησίματος του κόκκου και όχι στην προέλευση αφού στην ουσία είναι ανύπαρκτη διότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν πράσινα φασόλια από οποιαδήποτε χώρα προέλευσης. Σύμφωνα με την κλίμακα Argon ο βαθμός ψησίματος του ταξινομείται ανάμεσα στο 25-35, ο βαθμός 25 χαρακτηρίζει τους πιο σκουρόχρωμους και μαύρους κόκκους ενώ όσο ανεβαίνει ο βαθμός κλίμακας και καταλήγει στο 95 που είναι για πιο ανοιχτόχρωμα ψησίματα.

Κατά τη διάρκεια του ψησίματος η εσωτερική θερμοκρασία των κόκκων φτάνει στους 240 βαθμούς κελσίου, οι κόκκοι αρχίζουν να σπανέ εσωτερικά και τα φυσικά ελαία απελευθερώνονται καλύπτοντας και δίνοντας λάμψη στους σκοτεινούς κόκκους καφέ. Χαρακτηρίζεται από το λεπτό σώμα, την ήπια οξύτητα και την γλυκόπικρη γεύση του. Θεωρείται μια καλή επιλογή για όσους έχουν προβλήματα με το στομάχι τους (π.χ. δυσπεψία, έλκος κ.α.) αφού κατά τη διαδικασία ψησίματος μειώνονται τα μόρια της καφεΐνης αλλά και τα οξέα κάνοντας τον πιο ελαφρύ για το στομάχι.

Προτείνεται

Ελληνικό: η ελαφρότητα της γεύσης έρχεται σε αντίθεση με την πικράδα που αφήνει στην επιγευση γι’ αυτό το προτιμούν όλοι όσοι θέλουν ν’ απολαύσουν ένα αρκετά καυστικό, σκοτεινό φλιτζάνι καφέ.

Πρόσμιξη: τα καυστικά χαρακτηριστικά του δίνουν πολύ ωραίους και έντονους τόνους στο Σπέσιαλ χαρμάνι και ένας εντυπωσιακός συνδυασμός είναι με τον Αμερικάνικο.

Γαλλικό: Λεπτό σώμα , με ήπια οξύτητα και γλυκόπικρή γεύση.